ORFEO ED EURIDICE

AZIONE TEATRALE VAN CHRISTOPH WILLIBALD GLUCK

FOTO'S © Marco Borggreve 2005

PRODUCTIE
 

Nationale Reisopera Enschede
intendant: Guus Mostart
première: 23 november 2005

dirigent: Jeremy Carnall
regie / decor: Michiel Dijkema
kostuums: Irma van Loon
licht: Richard ten Hof

Orfeo: Regula Boeninger
Euridice: Hanneke de Wit
Amore: Miriam Ryen

koor, artiesten en figuranten van de Nationale Reisopera
Orkest van het Oosten

IN DE PERS

“een spektakel [...] vindingrijke regie”

Reisopera overrompelt met ‘Orfeo’ van Gluck
“In visueel opzicht vaak verrassend [...] Een waar spektakel werd het eeuwenoude verhaal dankzij de vindingrijke regie van Michiel Dijkema. Zonder decors, alleen geholpen door eenvoudige rekwisieten en een paar oude goocheltrucs, wist hij er een springlevend stuk theater van te maken. Zonder dat de regie afleidde van het verhaal, waren er telkens weer verrassende beelden te zien. Het publiek was laaiend enthousiast, en het is dan ook te hopen dat deze productie in de toekomst nog eens wordt herhaald.”

Frans Heijdemann
Twentsche Courant Tubantia
25 november 2005

“voortreffelijk [...] meeslepend”

Dijkema lijkt Gluck te begrijpen
“Zou dit de reden voor de jonge Nederlandse regisseur Michiel Dijkema zijn geweest om zij productie van Orfeo niet alleen te situeren in een kerk, maar de hele opera ook nog eens te presenteren als een begrafenisritueel? Hoe het ook zij, de combinatie van klassieke tragedie, katholieke rituelen en theatrale vindingrijkheid werkte voortreffelijk. Uitgangspunt vormde het huwelijk van Orfeo met Euridice. De bruid stierf en werd met veel wierook begraven, waarvoor Dijkema het verhoogde lange middenpad van de kerk met een rouwstoet vulde die zich telkens van en naar het altaar bewoog. Tijdens Orfeo’s tocht naar de onderwereld, als hij Euridice wil terughalen, vindt er een ingenieus spel van verschijnen en verdwijnen in een doodskist plaats. De furiën van de onderwereld laten zich kennen als vuurspuwende monsters die in de koorrondgangen de kerk vol vlammen werpen. [...] Klein euvel is dat Dijkema als regisseur te veel ideeën heeft. De keuze voor kerk en begrafenis is al meer dan voldoende interpretatie van het gegeven. Zijn vele andere grappen en vondsten verzwakken dit concept alleen maar. Toch heeft Dijkema laten zien dat hij sterk conceptueel kan denken, koor en solisten naar zijn hand kan zetten en een meeslepende voorstelling kan realiseren. Het wachten is op meer.”

Willem Bruls
Theatermaker
februarinummer 2006

“een geweldige voorstelling”

Onderwereld – Bovenwereld
De Nationale Reisopera en het Orkest van het Oosten zorgden voor een nieuwe enscenering van Orfeo van Gluck. Het werd een geweldige voorstelling. Het orkest was op dreef en speelde prachtig. Ook de enscenering mocht er zijn. Alleen de eerste scènes al, de opkomst van het koor. Fellini zou, als hij het had kunnen zien, aan zichzelf getwijfeld hebben. Een verzameling macabere mensen, die allemaal in het zwart gekleed zijn, maar desondanks een grote diversiteit vertonen. […] Aan het eind van de voorstelling zong het publiek dit uit volle borst mee met het slotkoor. Terecht werd er lang geklapt. Uitbundig zelfs.

Jan Kristen
www.overijssel.nl
30 november 2005